Dynamiek van de wedstrijd

Afgelopen weekend was Liverpool - Arsenal te zien op tv. Echt een
goeie pot voetbal! Het was een wedstrijd die op en neer golfde met een mooie
dynamiek. Prachtig opgezette aanvallen werden beantwoord met nog mooiere
verdedigende acties die op hun beurt werden omgezet in gevaarlijke counters. Op
het veld liepen spelers rond die het spelletje snapten en exact wisten wanneer
ze moesten vertragen om vervolgens weer te kunnen versnellen. Heerlijk om naar
te kijken.

Leuk, maar wat heb jij hieraan als niet-voetballiefhebber?!

Een voetbalwedstrijd is te vergelijken met een (sollicitatie)gesprek:
mensen die goed voorbereid zijn en op gelijkwaardig niveau een gesprek voeren.
Niemand die zich ondergeschikt maakt of voelt aan de ander. Goede vragen worden
opgevolgd met duidelijke antwoorden. Het vertragen wat je in een
voetbalwedstrijd ziet, zie je in een gesprek terug wanneer één van de mensen
gebruik maakt van de LSD-techniek. Even stilstaan; heb ik het goed begrepen?
Zitten we nog op dezelfde golflengte? Oké, we kunnen door! Stevige discussies
worden op een eerlijke manier gevoerd. Zo niet, dan grijpt er iemand in.
Emoties mogen er zijn, maar we blijven er niet in hangen. Ruimte nemen om
jezelf te laten zien en niet onbelangrijk: hoe fel of stevig het gesprek ook
is... zodra je de kamer uit loopt is het daarna ook klaar, ongeacht het resultaat.

Met 'het resultaat' hebben we waarschijnlijk ook het grootste
verschil met voetbal te pakken. Bij voetbal draait het altijd om de punten, de
winst. Een goed gesprek kent niet per se één winnaar. Dat is niet het doel van
een goed gesprek. Het gaat er vaak om dat we gehoord en gezien willen worden. Het
heeft iets weg van geweldloze communicatie. We willen onze behoeftes kenbaar
maken en het liefst ook vervuld hebben.

Jij toch ook?